ECHTE MANNEN

ECHTE MANNEN

Met mijn brakke kop loop ik naar buiten om de vuilniszak in de kofferbak te gooien. Het is al behoorlijk donker. Ik hoor iets en kijk op, er komt een of andere grote gast naar me toe lopen capuchon over zijn hoofd getrokken. Ik kan zijn gezicht niet zien. Dan binnen een fractie van een seconde herken ik het loopje. "Hey buurvrouw!" roept zijn vrolijke stem enthousiast uit. Het is Aggie (Achmed), mijn buurjongen. "Jemig,"  brul ik tegen hem, "Ik herkende je gewoon niet, joh. Ik schrok me rot!" Hij lacht breeduit en voor ik het weet staan we druk te kletsen op de stoep.

Nog geen tien minuten later komt Mo de straat inrijden, zijn oudere broer. Als hij uitstapt, is het duidelijk dat hij van een feestje komt. Witte wapperende linnen broek, witte spencer van hetzelfde materiaal met een erg diepe V-hals. Zijn kleding is zo spierwit, Mo geeft bijna licht in het donker. Zijn haar ligt smooth gestijld op zijn hoofd , met bovenop een soort van babykrul, het lijkt alsof hij net ontsnapt is uit een boyband. "Hey buurvrouw!" roept ook hij enthousiast. En dan zie ik het... "NEE!!!" gil ik. "Zeg dat dit niet waar is!" Mo kijkt me geschrokken aan en roept paniekerig "Wat? Wat is er?" Hij hupst in het rond en kijkt naar zijn kleren of hij ergens een grote zwarte spin ziet lopen of dat er iets anders schokkends te ontdekken valt aan zijn lichaam. "DAT!" roep ik. Met een weids armgebaar wijs ik naar de parelketting die glimmend en glanzend om zijn nek hangt."Dat meen je niet, Mo! Dit kan echt niet! Zo'n ding droeg mijn oma vroeger!" bulder ik.

Mo kijkt beteuterd en Aggie rolt bijna over de grond van het lachen. "Maar dat is nu helemaal hot hoor, doet het echt goed bij de meisjes," pruilt Mo. Ik denk aan mijn oude meisjeskamer die vroeger behangen was met Mark Owen van Take That, aan alle fantasieën die ik had dat ik hem ooit zou ontmoeten en hoe ik dan met hem zou trouwen. Als er iemand glad, soft en verwijfd was, was hij het wel... Maar ik houd wijselijk mijn mond en vertel Mo dat de enige mannen die ik ken die zo'n ketting zouden dragen toch op zijn minst bi zijn. "Maar dat ben ik niet hoor!" roept hij vol overtuiging. Bam, schot in de roos! Vrijwillig draait hij zich om en laat mij het sluitinkje lospeuteren. Nee, Mo is niet bi, ook niet gay, Mo is van de meisjes, veel meisjes, en ik ken al zijn verhalen.Mo zijn verhalen over meisjes zijn om van te smullen! Een soap is er niets bij :)
Hij moet er niet aan denken dat zijn marktwaarde afneemt bij de vrouwelijke populatie door een paar parels.

Ik voel me ineens oud en bekrompen en niet zo ruimdenkend als ik altijd dacht dat ik was. Ik heb niets tegen mannen met parelkettinkjes, nagellak of make-up, het staat bij de meeste zelfs best goed. Ook boeit het me niet als mensen niet het  inmiddels misschien wel voor velen saaie hetero paadje lopen,  maar ik hoop gewoon dat er daarnaast ook nog echte man-mannen blijven bestaan. Mannen waarbij mijn dochters later niet hoeven te vechten om de mascararoller als ze samenwonen. Ruige mannen met wilde haren en ongeschoren wangen, die douchen, hun tanden poetsen en het daarbij laten. (Oké, neusharen knippen en wat trimwerk hier en daar is natuurlijk wel fijn) Maar in ieder geval mannen waarbij mijn meiden zich nog op en top vrouw kunnen voelen.

Maar de huidige generatie mannen lijkt wel te zijn vergeten hoe dat is, man zijn... Jongens die met slappe papbeentjes op hun fatbike rondrijden en inmiddels net zo fat zijn als hun bike. Jongens die de hele dag hijsen aan hun vape met watermeloensmaak en al gaan gillen als er een klein vlekje op hun Yeezy komt. Jongens die heel goed kunnen vechten, rennen en schieten, maar liefst acht uur lang, op een beeldschermpje, maar die na 10 minuten de hond uitlaten eerst moeten bijkomen... Het is niet de hoop dat er hier ooit echt een oorlog uitbreekt, want ik vraag me wel eens af hoe we die moeten gaan winnen...

Ik kijk naar mijn superlieve, stoere, slimme, sterke buurjongens en hoop dat ze echte mannen blijven, en ja, dan mogen ze zelfs af en toe ongegeneerd een boer laten zoals alleen echte mannen dat kunnen doen. Dat neem ik dan op de koop toe ;)

ps: Vond je het leuk om mijn Blog te lezen?
Vertel het dan aan je vrienden, want ik zou mijn verhalen graag met meer mensen delen :)