BURGOS

Onze hotelkamer in Burgos is prima! 

Voordat we gaan slapen moeten we nog wel iets eten, dus hup in de nette kleren (Haren met extreme klitten van de reis  in een nette knot) en op naar het restaurant! 

Als we de straat oplopen is het al een beetje donker en dan zien we een menigte mensen staan, er is duidelijk iets te doen.

“Leuk zeg!” Roep ik enthousiast tegen de meiden. “Ze hebben een feest ofzo, kom we gaan kijken!”

Als we dichterbij komen hoor ik een hele rare geluiden, een soort gekreun wat steeds luider wordt en de menigte mensen lijkt nu we dichterbij staan ineens niet meer zo vrolijk. Is dit wel een feestje vraag ik me af, of is hier iets heel anders aan de hand. Een begrafenis ? 

“ Mam, mogen wij wel kijken denk je ?” Vraagt Nova bezorgd en ik voel hoe zij en Rosie iets harder in mijn hand knijpen. 

“Tuurlijk mag dat.” Zeg ik zelfverzekerd. 

We lopen wat dichterbij en dan zie ik ineens allemaal witte puntmutsen boven de menigte uitsteken. Als ik wat op mijn tenen ga staan wordt mijn angstige vermoeden bevestigd.

Witte gewaden en maskers met alleen een paar gaten bij de ogen. Een hele groep beweegt zich dreigend voort. Dit is gewoon de fucking Ku Klux Klan!!!!

Zitten die ook in Spanje ?????

Ik moet gewoon een foto maken, dit geloofd anders niemand als ik het vertel en voorzichtig pak ik mijn mobile.

“Wat ga je doen.” Vraagt Nova verschrikt als ik haar hand loslaat.

“Even een foto maken.” Antwoord ik.

Heel voorzichtig houd ik hem iets boven de mensen voor me en dan gebeurd het...

Een paar mensen stoten elkaar aan en ik krijg van alle kanten dreigende blikken.

Oké, dit was niet handig bedenk ik me en snel laat ik mijn telefoon in mijn zak glijden. 

“Kom meiden, we gaan even iets eten koppel ik.”

“Ben je bang mam?” Vraagt Rosie.

“Nee, hoor.” Lieg ik en trek de meisjes snel mee een steegje in, uit het zicht van de menigte.

Als we in een net restaurantje op ons eten moeten wachten google ik snel feest Burgos en de datum.

Het blijkt om een religieus feest te gaan Semana Santa waarbij ze het lijden van Christus en Maria herdenken. Ze zeggen dat de Ku Klux Klan juist door dit feest geïnspireerd is voor hun kledij.

Gelukkig we worden dus hoogstwaarschijnlijk niet vermoord als we straks teruglopen naar ons hotel. Ik vertel het aan de meisjes en terwijl zij tevreden en gerust gesteld een paar frietjes in hun mond proppen, vraag ik me af of ik straks op de terugweg toch even stiekem een fotootje zal maken.

Tenslotte maak je dit toch niet iedere dag mee :)